Çağıl Bocut’un ilk uzun metrajlı filmi Sardunya, suçluluk, sevgisizlik ve çeşitli ihmallerden oluşan bir sarmalın içinden geçerek ailenin nasıl güvenilmez ve tekinsiz bir yer olabileceğine işaret ediyor. Kişiler arasındaki ilişkilerin ince gözlemler ve ayrıntılarla işlendiği filmde sağlam bir hikâye örgüsü, sakin bir anlatım var. Sardunya, taşraya bakışında yeni kuşak bir yönetmenin eski kuşak yönetmenlerden çok daha farklı şeylere dikkat edebileceğini düşündürüyor. Toplumsal ilişkilerin genelinin bir yansıması olarak da görülebilecek, romantize edilmemiş bir aile hikâyesi.